Το καφενείο της Καμπάνας κλείνει. Ένα από τα σημαντικότερα επιτεύγματα του νησιού στο κομμάτι της ψυχικής υγείας παύει να λειτουργεί και στέλνει στο σπίτι τα παιδιά που εργάζονταν εκεί και στην απόγνωση τις οικογένειές τους.
Ποιος φταίει;
Η απάντηση είναι απλή και μονολεκτική: όλοι.
Ο Δήμος και το Υπουργείο
Στο προχθεσινό δημοτικό συμβούλιο δεν πέρασε καν το θέμα για συζήτηση. Η απίστευτη δικαιολογία ήταν ότι οι εξελίξεις ήταν πρόσφατες και θα έπρεπε πρώτα να συζητηθεί το θέμα σε κάποιο γραφείο ανάμεσα σε μέλη της δημοτικής αρχής, της αντιπολίτευσης, στον αντιπεριφερειάρχη και ενδεχομένως μέλη του ΚΟΙΣΠΕ ΡΟΤΑ. Πότε; Αύριο; Τόσο καιρό τι κάνανε; Θα συζητηθεί σε κάποιο γραφείο την μέρα που κλείνει το καφενείο;
Η απάντηση είναι γνωστή. Συζητάγανε και πριν, το πρόβλημα είναι όμως ότι δεν βρήκανε λύση. Και οι πολιτικοί δεν εκλέγονται για να συζητούν, αλλά για να βρίσκουν λύσεις, και κρίνονται από τα αποτελέσματά τους όχι από την ρητορική τους ικανότητα γιατί αλλιώς ο Βενιζέλος θα είχε 97% και όχι 3 (%). Από ρήτορες και ρητορείες έχουμε χορτάσει, λύσεις ψάχνουμε.
Είναι γεγονός ότι ο δήμος αδυνατεί να ανταπεξέλθει στο ρόλο του και βασικό ρόλο σ' αυτό παίζει το γεγονός ότι τα κουκιά δεν φτάνουν. Παίρνει ψίχουλα από τις χρηματοδοτήσεις, οι παχιές αγελάδες έχουν γίνει πιο αδύνατες και από Ινδό αγρότη με νευρική ανορεξία και η πολιτική που εφαρμόζει το υπουργείο μπορεί να περιγραφεί και πάλι μονολεκτικά: Καιάδας.
Όμως αυτό δε γίνεται να λειτουργεί ως δικαιολογία. Ο Δήμος έχει αναλάβει πολύ λιγότερο σημαντικά χρέη από το χρέος του Καφενείου την ίδια στιγμή που έχει τη βασική ευθύνη για το ίδιο το χρέος. Δεν αναφερόμαστε στην σημερινή δημοτική αρχή αλλά και στις προηγούμενες. Ο βασικότερος παράγοντας (όχι όμως ο μόνος) που το καφενείο έφτασε να χρωστάει πάνω από 300.000 ευρώ είναι η λογική του βολέματος «δικών μας παιδιών» της εκάστοτε δημοτικής αρχής μέσα στο πρόγραμμα. Αυτό ανέβασε τις υποχρεώσεις του καφενείου στα ύψη και έσφιξε τη θηλιά στο λαιμό των πραγματικών ενδιαφερόμενων, των παιδιών που δουλεύουν εκεί. Στη συνέχεια, η κυβέρνηση έκοψε τα λεφτά των επιδοτήσεων τόσο προς το Δήμο όσο και προς τον ΚΟΙΣΠΕ και το έγκλημα ολοκληρώθηκε. Βάλαμε τη θηλιά, σπρώξαμε και την καρέκλα.
Ο αστείος ισχυρισμός του υπουργείου ότι οι δομές αυτές πρέπει να γίνουν αυτοσυντήρητες οικονομικά ξεπερνάει ακόμη και την πιο νοσηρή φαντασία του πιο ακραίου φιλελεύθερου. Ακόμα και αν τα παιδιά γίνουν οι πιο επιτυχημένοι επιχειρηματίες (που μπορούν και τους το ευχόμαστε) το υποστηρικτικό επιστημονικό ποιος θα το πληρώσει, τα παιδιά; Αν μπορούσαν να φτιάξουν μια επιχείρηση που μέσα στην κρίση θα χρηματοδοτούσε όλους τους εργαζόμενους και ταυτόχρονα θα πλήρωνε και έξτρα δύο μισθούς εξειδικευμένου προσωπικού στη Καμπάνα θα μένανε ή θα καπνίζανε πούρα στη Γουόλ Στριτ;
Μήπως το υπουργείο θέλει να βρούμε χορηγούς; Οκ, να βρούμε. Να γίνουν οι επιχειρήσεις αυτοσυντήρητες, να μην πληρώνει το υπουργείο, ούτε ο δήμος, αν χρειαστεί να τσοντάρουμε κι εμείς, οι πολίτες, με εθελοντική δουλειά, με λεφτά, με πρώτες ύλες. Μόνο που τότε θα πρέπει να σταματήσουμε να πληρώνουμε φόρους και δημοτικά τέλη. Γιατί τους πληρώνουμε τους φόρους κύριοι; Για τα ωραία σας τα μάτια; Ποιοι νομίζεται ότι είστε όλοι σας, η Εύα Καϊλή;
Ο ΚΟΙΣΠΕ ΡΟΤΑ
Ευθύνες έχει και ο ΚΟΙΣΠΕ ΡΟΤΑ, αυτό είναι αναμφίβολο. Ανοίχτηκε αδικαιολόγητα (αν και τα κάθε λογής «ανοίγματα» ήταν η κυρίαρχη λογική της πολιτικής του Σημιτικού ψευδοκράτους που ζούσαμε επί μια δεκαετία). Κυρίως όμως έπεσε στη λούμπα της εξυπηρέτησης των μικροπολιτικών ρουσφετολογικών εξυπηρετήσεων των δημαρχαίων. Αλλά οι εποχές ήταν... αλλιώς, λεφτά υπήρχαν και τα διαχειρίζονταν οι ίδιοι άνθρωποι που ζητούσαν και τις «εξυπηρετήσεις». Επίσης δυσκολευόμαστε να ζητήσουμε ευθύνες από ανθρώπους που δημιούργησαν το πρόγραμμα, το έτρεξαν, πολλές φορές με αυταπάρνηση και μεγάλο προσωπικό κόστος. Όμως είπαμε, τελικά φταίνε κι αυτοί. Αντί να εξυπηρετούσαν, ας κατήγγειλαν τότε. Να ήξερε και ο κόσμος, τι και ποιούς πληρώνει και κυρίως γιατί.
Το είδαμε το όνειρο
Το καφενείο κλείνει αλλά το όνειρο το έχουμε ξαναδεί. Όταν έκλεισε το Τ.Ε.Ι. πολλοί είπανε (και ανάμεσά τους κι εμείς) ότι ο Δήμος Κεφαλονιάς έζησε τον πιο εξευτελιστικό του εφιάλτη. Έπαιξε σαν κομπάρσος στο παιχνίδι του υπουργείου Παιδείας το οποίο φοβέρισε πρώτα ότι θα κλείσει το Τ.Ε.Ι. Ιονίων Νήσων και στη συνέχεια πέταξε στο τραπέζι τη «λύση-ψίχουλο» του να διατηρηθούν δύο τμήματα στο νησί. Το παραμύθι δεν το έχαψαν, μην ψαρώνετε. Απλά δεν είχαν τα κότσια να μπουν σε πραγματική αντιπαράθεση, γιατί ο δρόμος θα ήταν μακρύς και δύσκολος ενώ ταυτόχρονα θα υπέγραφαν την πολιτική τους καταδίκη από το νεοδημοκρατικό μηχανισμό που ελέγχει σε βαθμό αηδίας το πολιτικό και δημοσιογραφικό σκηνικό της Κεφαλονιάς, θα τους έτρωγαν ζωντανούς. Το ίδιο ισχύει και με την αντιπολίτευση αλλά και την ηγεσία του Τ.Ε.Ι. Ο Μιχαλάτος έκανε αντιπολίτευση στο δήμαρχο και όχι στο υπουργείο, Κοτσιλίνης και Ρουχωτάς είχαν υποτονική αντίδραση ενώ Παπαδάτος και Αλιβιζάτος (οι μελλοντικοί υποψήφιοι για τις επερχόμενες δημοτικές εκλογές) έστριψαν διά του αρραβώνα. Έτσι και τώρα, η Καμπάνα τείνει να γίνει απλώς πεδίο νέων αντιπαραθέσεων, άντε σε δυο τρία δημοτικά συμβούλια να ανέβουν λίγο οι τόνοι, θα κατεβάσει κι ο Γαλιατσάτος τις αριστερές του συνιστώσες σε δύο τρία συλλαλητήρια των 20 και ο κούκος και μετά όλοι σπίτια μας.
Καλά έκαναν όμως και καλά κάνουν. Για την ακρίβεια, πολύ καλά. Και ο λόγος ακολουθεί στην επόμενη παράγραφο.
Ο δήμος
Τόσο στο θέμα των Τ.Ε.Ι. όσο και στο θέμα του καφενείου της Καμπάνας εκτός από τον Δήμο υπάρχει κι ο δήμος. Ο κόσμος είναι αυτός που θα κατευθύνει, θα πιέσει ή θα αντισταθεί στην όποια Αρχή. Είτε αυτό είναι το υπουργείο είτε το δημαρχείο είτε ακόμη και οι κομματικοί μηχανισμοί. Για τα Τ.Ε.Ι. έκανε ένα συλλαλητήριο που δημιούργησε σεισμό και μετά όλοι έψαχναν να τον βρουν στα συντρίμμια. Το δεύτερο συλλαλητήριο, μετά και την προτροπή του δημάρχου, είχε δεν είχε 150 άτομα. Για ένα θέμα που αφορούσε σε 35.000...
Οι πολιτικοί, ειδικά αυτοί της ντόπιας πολιτικής σκηνής, σε μεγάλο βαθμό δεν κάνουν τίποτε άλλο από αυτό που κάνει κι ο κόσμος. Κάποιοι κοιτάνε πάνω απ' όλα την πάρτη τους, τις προσωπικές τους βλέψεις, τα συμφέροντα, τις δικές τους ισορροπίες και δεν είναι όλοι έτσι. Απλά, είναι κι αυτοί χωρισμένοι σε «μάγκες» και «μαλάκες», για να θυμηθώ τη ρήση του Ανδρουλάκη. «Μάγκες» είναι αυτοί που κοιτάζουν πρώτα τον εαυτό τους και «μαλάκες» αυτοί που πραγματικά νοιάζονται πρώτα για το σύνολο κι ας τους βρίζουν πολίτες και Μ.Μ.Ε. άκριτα. Από την ίδια κοινωνία έχουν βγει και οι πολιτικοί, δεν είναι εξωγήινοι.
Ακόμη κι αν ο Παρίσης είναι ανίκανος, ο Κοτσιλίνης λίγος, η Λαϊκή Συσπείρωση υστερικιά και ο Ανουσάκης φωνακλάς, ο δήμος, οι πολίτες είναι αυτοί που πρέπει να βρίσκονται παρόντες, να ελέγχουν και να κατευθύνουν, να θυμώνουν και να επαινούν και όχι να καταπίνουν αμάσητα, με ύποπτη αδιαφορία ότι τους πλασάρουν οι αντιπρόσωποί τους. Δεν φταίνε οι πολιτικοί ούτε για την Καμπάνα, ούτε για τα Τ.Ε.Ι., ούτε για τίποτα. Φταίει ο κόσμος γιατί αυτόν αφορά όλο αυτό το πράγμα, αυτός εισπράττει τα αποτελέσματά του, κι αυτός μένει σπίτι του, στα δικά του δυσεπίλυτα προβλήματα, στον φαύλο κύκλο ανάμεσα στην απραξία και την καταστροφή. Δεν αναφερόμαστε στο κλασσικό «εμείς τους ψηφίσαμε». Αναφερόμαστε στο αυτονόητο ότι δεν τελειώνει η ευθύνη και υποχρέωση του πολίτη για τα κοινά στην κάλπη. Όσο ο κόσμος παραμένει στους καναπέδες του αιωρείται πάνω απ' τα κεφάλια μας ένα πελώριο «καλά κάνουν». Πρέπει ο κόσμος να μιλήσει, να διορθώσει, να παλέψει, να γκρεμίσει ή να συναινέσει. Αλλά να μιλήσει διάολε, κι όπου χρειάζεται να δράσει. Κάποια στιγμή θα πρέπει να τελειώσουν τα παραμύθια σε τρίτο πληθυντικό. «Μας κάνουν», «μας δείχνουν», «θέλουν κρέμασμα», «μας αγνοούν», «αυτοί». Αν η δημοκρατία μας δεν μας κάνει ποιος θα την αλλάξει, ο Γκακάριν; Αν οι αιρετοί λειτουργούν καταστροφικά ποιος θα τους σταματήσει, ο Τσακ Νόρις; Εμείς δεν έχουμε αντιπροσωπευτική δημοκρατία, επετειακή έχουμε. Κάθε τέσσερα χρόνια ψήφος, να ψήσουμε και κανένα αρνί την Κυριακή των εκλογών και μετά ξάπλα για σόδες και αναλαμβάνουν οι αχώνευτοι.
Στο δια ταύτα
Το καφενείο κλείνει, αυτό είναι το «διά ταύτα», και ο κόσμος θα δείξει αν πραγματικά νοιάζεται να παραμείνει ανοιχτό. Αν νοιάζεται, το καφενείο θα παραμείνει, αν όχι, θα κλείσει. Απλά τα πράγματα. Η ευθύνη ανήκει σ' αυτούς που τους αφορά. Πρώτα στους αιρετούς, συμφωνώ, αλλά τελικά στους πολίτες. Πάντα εκεί καταλήγει αυτό το πράγμα. Από εκεί ξεκινά κι εκεί καταλήγει.
Τη Δευτέρα
Τη Δευτέρα το πρωί θα γίνει σύσκεψη για το θέμα του Καφενείου (αν ξεμπερδέψει ο Παρίσης νωρίς από κάτι δικαστήρια που έχει για το Δήμο). Το απόγευμα θα γίνει συγκέντρωση στο καφενείο της Καμπάνας, στις 7 το απόγευμα. Όποιος ενδιαφέρεται, ας το δείξει, στον ένα ή στον άλλο χώρο. Δεν έχει σημασία το πού ή από ποιους, σημασία έχει να βρεθεί λύση, γιατί αλλιώς ο Καιάδας μας περιμένει με ανοιχτές αγκάλες, όλους μας.
Λουκας . Αθανασίου για τα Κεφαλονίτικα Νέα
Σχόλιο Σάκη Βουτου Γονέα ΑΜΕΑ
ΘΕΜΑ ΚΑΜΠΑΝΑΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΤΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ 15 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ
ΞΕΧΝΙΟΜΑΣΤΕ !!!
ΕΙΝΑΙ ΜΕΡΙΚΟΙ ΤΟΣΟ ΥΠΟΚΡΙΤΕΣ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΙ ΠΟΥ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΠΟΥΛΑ ΨΗΦΟΥΣ ΤΟ
ΘΕΜΑ ΤΟ ΠΙΑΣΑΝΕ ΜΗΠΩΣ ΚΑΙ ΑΡΠΑΞΟΥΝ ΚΑΝΕΝΑ ΨΗΦΟΥΛΑΚΙ ΒΛΕΠΕΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΕΡΧΟΝΤΑΙ !!!
ΤΟΣΟ ΚΑΙΡΟ ΠΟΥ ΕΙΣΑΣΤΕ 15 ΧΡΟΝΙΑ ΗΤΑΝ ΕΚΕΙ ΤΩΡΑ ΤΟ ΜΑΘΑΤΕ!!! ΕΙΧΑΤΕ ΠΑΤΗΣΕΙ ΕΣΤΩ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΝΑ ΠΙΕΙΤΕ ΕΝΑ
ΚΑΦΕ ΚΑΙ ΝΑ ΑΦΗΣΕΤΕ 1 ΕΥΡΩ ΓΙΑ ΝΑ ΣΤΗΡΙΞΕΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ;
ΑΛΛΑ ΠΟΥ ΝΑ ΚΑΤΑΔΕΧΤΟΥΜΕ ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ !!! ΠΑΜΕ ΣΕ ΑΛΛΟΔΑΠΟΥΣ ΝΑ ΜΑΣ
ΣΕΡΒΙΡΟΥΝ !!! ΞΕΡΟΥΝ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΕΧΟΥΝ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ !!!
ΕΛΕΟΣ ΠΙΑ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΟΥΤΕ ΛΥΠΗΣΗ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΜΜΙΑ ΧΑΡΗ ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ
!!! ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΟΠΩΣ ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΜΕ ΙΣΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ !!! ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ
ΜΕΡΙΚΩΝ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΗ ΤΗΣ ΠΑΣΗ ΚΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥΣ ΕΧΕΙ ΠΑΡΕΙ ΧΑΜΠΑΡΙ ΚΑΙ ΕΡΧΕΤΑΙ
ΣΥΝΤΟΜΑ Η ΩΡΑ ΤΟΥΣ !!!
ΚΑΜΑΡΩΣΤΕ ΤΟΥΣ !!!
